Podsłuch komórki

Podsłuch komórki

Autorem artykułu jest Patryk German

Nowoczesne telefony komórkowe w swoich funkcjach oprócz takich funkcji jak dzwonienie lub wysyłanie SMS-ów, posiadają również dostęp do Internetu oraz poczty e-mail.

Lecz ten sam telefon może posiadać i inne bardziej zaskakujące zastosowanie. Bardzo popularne stają się oprogramowania szpiegowskie instalowane w telefonach komórkowych. Ich podstawowym zadaniem jest poufne monitorowanie działań użytkownika.

Spyphone, bo tak nazywa się specjalny program działa jak każdy telefon i w najmniejszy sposób nie zdradza swoich dodatkowych funkcji. Aplikacja szpiegowska umożliwia bardzo trudny do wykrycia podsłuch rozmów. Dodatkową możliwością jest przesyłanie kopii wszystkich wysłanych i otrzymanych wiadomości sms, mms czy e-mail na ustalony wcześniej numer telefonu lub skrzynkę e-mailową. Ponadto oprogramowanie pozwala swojemu użytkownikowi na podsłuch dźwięków w otoczeniu aparatu.

Dzięki odpowiednim programom można określić lokalizację telefonu na podstawie danych operatora sieci komórkowej BTS. Podsłuchy tego typu nie służą jedynie do dyskretnego inwigilowania osób. Dzięki nim bez problemu możemy zwiększyć poziom naszego bezpieczeństwa na przykład w trakcie porwania, odnalezienie zgubionego telefonu albo zlokalizowanie skradzionego auta, w którym zostawiliśmy telefon.

Aplikacje szpiegowskie typu Spyphone są wyjątkowo proste w instalacji a wygląda to tak jak instalowanie dodatkowego programu na nasz telefon. Istotną rzeczą jest także to, że podsłuch jest całkowicie ukryty i niewidoczny dla użytkownika aparatu przez co nie musi on mieć świadomości, iż jest inwigilowany przez niepowołane osoby trzecie.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Podsłuchy, Wykrywanie podsłuchów

Podsłuchy, Wykrywanie podsłuchów

Autorem artykułu jest Patryk German

Zakup urządzeń do prowadzenia dyskretnej inwigilacji nie stanowi w obecnych czasach większego problemu. Warto aczkolwiek poświecić więcej czasu na konsultacje z fachowcami zajmującymi się dystrybucją takiego szpiegowskiego sprzętu.

Co zrobić, jeżeli to szablonowy Kowalski czuje się ofiarą tych zdobyczy techniki? W tej sytuacji powinno się zwrócić się po informacje do wyspecjalizowanej w tej branży firmy. W przypadku, gdy po zdobyciu merytorycznych informacji jesteśmy przekonani o obecności w naszym otoczeniu sprzętu inwigilacyjnego powinno się zastanowić się nad zleceniem oględzin pomieszczeń.

Wykrywanie podsłuchów to usługa polegająca na detekcji obecności aktywnych nadajników radiowych. Podsłuchy, jako że o nich mowa pracują najczęściej na konkretnych częstotliwościach bądź w oparciu o technologię GSM. Profesjonalne wykrywacze analizują pasma częstotliwości radiowych w zakresach, na których pracuje każdy nawet profesjonalny podsłuchy. Wyniki badania pozwalają na jednoznaczne określenie czy w pomieszczeniu umieszczono pluskwę. Fachowiec jest w stanie udzielić szeregu informacji na temat znaleziska. Materiały, z jakich został wykonany podsłuch, częstotliwość jego pracy, dystans, na jaką wysyłany jest dźwięk oraz także poziom zaawansowania technicznego.

Sprawa wygląda trochę inaczej w przypadku detekcji podsłuchów GSM. Analizatory są w stanie wychwycić każdorazową próbę połączenia szpiega”, z pozostawionym przez siebie urządzeniem. Obecnie można zarejestrować swoistą walkę producentów. Jedni stawiają sobie za cel stworzenie nadajnika, którego nikt ani nic nie jest w stanie wykryć natomiast drudzy wyprodukowanie urządzenia, które bezwzględnie tudzież natychmiast określi pozycję pluskwy.

Na rynku sprzedaży dostępne są wykrywacze podsłuchów. Taką czynność można przeprowadzić samodzielnie choć istnieje ryzyko popełnienia błędu. Często zachwalane za sprawą sprzedawcę detektory to mało wiarygodne zabawki. Wykrywacze trzeba kupować wyłącznie od ściśle wyspecjalizowanych firm. Profesjonaliści stosują, analizery które nie są rozpowszechnione wśród klientów detalicznych. Są zaawansowane a liczba dostępnych opcji w trakcie detekcji być może być niezrozumiałą dla osoby bez wiedzy merytorycznej. Dodatkowo w sytuacji wykrycia podsłuchu jest on zabezpieczany oraz na temat zleconej usługi przygotowywany jest specjalny meldunek.

---

Profesjonalne podsłuchy

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sejfy – parametry, funkcje, jak wybrać?

Sejfy – parametry, funkcje, jak wybrać?

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Jak przy każdym zakupie, tak i w przypadku kupna sejfu, należy najpierw zastanowić się, nad funkcjami, jakie chcemy aby on spełniał. Najczęstszym zastosowaniem sejfów jest zabezpieczenie wartościowych przedmiotów przed kradzieżą lub zniszczeniem.

Przykładowo są to gotówka, biżuteria, ważne dokumenty czy papiery wartościowe.

Sejfem określamy wykonane z ognioodpornej stali pudło, pojemnik czy szafę, w której przechowuje się dobra materialne. Ze względu na zabezpieczenie przedmiotów przed spaleniem czy kradzieżą, sejfy dzielimy na ognioodporne i odporne na włamania, przy czym najlepsze sejfy spełniać będą oczywiście obydwie funkcje jednocześnie. Są one jednak bardzo drogie i przez to najczęściej nie stosowane przez osoby prywatne.

Ogólnie, każdy sejf posiadający zabezpieczenia przed włamaniami, przeznaczone są do przechowywania kosztowności, te ognioodporne natomiast – do ważnych dokumentów, współcześnie częściej nośników elektronicznych z ważnymi danymi. Często zdarza się bowiem, iż same dane są o wiele cenniejsze, niż pieniądze. Sejfy ognioodporne są tańsze od tych antywłamaniowych.

Decydując się na zakup sejfu z pewnością musimy zwrócić uwagę na parametry takie jak jego wymiary, waga, objętość wewnętrznej części oraz typ zamykania. Po pierwsze należy więc przemyśleć to, gdzie będziemy chcieli ustawić sejf, czy chcemy zamontować go w ścianie oraz co będziemy w nim przechowywać.

Konkretne modele sejfów różnią się od siebie także stopniem bezpieczeństwa. Tu obowiązuje specjalna ich kategoryzacja pod kątem odporności na włamania. Określa się ją w skali od I do XIII. Wymagana klasa odporności przez uszkodzeniami mechanicznymi to X. Jeżeli sejf dodatkowo wyposażony jest w system alarmowania o włamaniu od razu podnosi się jego klasa bezpieczeństwa niemal dwukrotnie. Klasy oznacza się za pomocą liter, i tak klasa A oznaczać będzie sejf wykonany w oparciu o konstrukcję jedno lub dwupłaszczyznową, którego zaszeregowanie ubezpieczeniowe wynosi maksymalnie dwa i pół euro.

Sugerując się oznaczeniem klasy sejfu uzyskujemy informację na temat tego, jaka jest maksymalna wartość przechowywanych przedmiotów. Klasa najwyższa posiada oznaczenie VdS V. Taki sejf posiada wielopłaszczyznowy korpus oraz drzwi całkowicie wypełnione betonem. W takim sejfie zabezpieczyć możemy przedmioty o wartości do 250 tysięcy euro.

Sejfy z priorytetem ochrony przed pożarem oznacza się symbolami S i P oraz liczbami. I przykładowo sejf z oznaczeniem S 60 P, to sejf zapewniający sześćdziesięciominutową odporność na ogień dla papieru.

Jeżeli więc chcemy kupić sejf, który przede wszystkim będzie miał chronić cenne dokumenty i dane, naszym kryterium powinien być właśnie czas zachowania odporności przed ogniem. Warto zwrócić uwagę na to, że każdy z ognioodpornych sejfów powinien posiadać atest VdS. Jest on bowiem dowodem na to, że dany model sejfu przeszedł pomyślnie próby ogniowe w temperaturze 1090 stopni Celsjusza w czasie godziny lub dwóch, a także był zrzucany z wysokości 9,15 m.

---

T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Chroń swoje dane osobowe

Chroń swoje dane osobowe

Autorem artykułu jest Security

Złodziejowi tożsamości nasze dane osobowe mogą zapewnić dostęp do konta bankowego czy danych medycznych. Zagrożenia w Internecie nie są wirtualne, podobnie jak kradzież dowodu osobistego czy paszportu w świecie rzeczywistym, dlatego warto zadbać o bezpieczeństwo swoich danych.

Każdy z nas może stać się ofiarą złodzieja tożsamości, więc warto znać możliwości obrony. Zgodnie z informacjami Federalnej Komisji Handlu http://www.ftc.gov/, miliony ludzi każdego roku padają ofiarą tego typu przestępstwa.

Gdzie szukać informacji

W Polsce pieczę nad ochroną naszych danych osobowych sprawuje Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych (GIODO): http://www.giodo.gov.pl/. Dostępny jest również portal edukacyjny https://edugiodo.giodo.gov.pl/, jak również procedura składania skarg związanych z naruszaniem przepisów ustawy o ochronie danych osobowych: http://www.giodo.gov.pl/.

Osobom zainteresowanym jak wygląda ochrona danych osobowych w USA polecamy stronę: http://www.ftc.gov/bcp/edu/microsites/idtheft/, gdzie można się dowiedzieć, co mogą zrobić mieszkańcy Ameryki, jeśli zostanie im skradziona tożsamość, inne informacje osobowe lub dane finansowe.

Jak przestępcy mogą wejść w posiadanie naszych danych osobowych?

Jednym ze sposobów jest użycie socjotechniki (w tym pospolitego kłamstwa) i przekonanie ofiary do przekazania takich informacji jak numery kart kredytowych czy hasła, co kończy się kradzieżą pieniędzy czy zakupami na nasze konto. Jednym z przykładów jest oszustwo typu phishing, kiedy przestępca wysyła e-mail, sms, wiadomość na komunikatorze, pop-up itd., które wydają się pochodzić z banku, instytucji rządowej, od internetowego sprzedawcy, serwisu akcyjnego, innej organizacji lub osoby, które znamy i darzymy zaufaniem.

Wiadomość, którą otrzymujemy, najczęściej zawiera prośbę o kliknięcie w załączony link, odesłanie wiadomości sms lub wykonanie telefonu pod podany numer w celu aktualizacji naszych danych lub odebrania nagrody w wygranym konkursie. Często taka wiadomość sugeruje również, że jeżeli szybko nie zareagujemy, zostaną wyciągnięte odpowiednie konsekwencje, np. fałszywy e-mail z banku z informacją o naruszeniu bezpieczeństwa systemu i konieczności aktualizacji hasła do naszego konta online.

W rzeczywistości żadna wiarygodna instytucja nie będzie używać takiego sposobu komunikacji jak e-mail, sms, komunikator, pop-up, aby pytać nas o dane osobowe.

Co robić, aby uniknąć oszustw związanych z wyłudzeniem:

Nie odpowiadaj na e-mail, sms, wiadomość na komunikatorze lub pop-up z prośbą o podanie Twoich danych osobowych lub finansowych i nie klikaj w linki w treści wiadomości. Jeśli chcesz wejść na stronę internetową banku lub innej instytucji, wpisz bezpośrednio adres w przeglądarce WWW, a nie klikaj w podsyłane linki.Nie odpowiadaj, jeśli otrzymasz wiadomość e-mail, sms, pop-up lub telefoniczną z prośbą o połączenie z podanym numerem telefonu w celu aktualizacji konta lub podanie danych osobowych. Jeśli chcesz się skontaktować telefonicznie z dana instytucją, dzwoń pod numer podany w książce telefonicznej lub przekazany Ci w zaufany sposób.

Niejednokrotnie złodzieje tożsamości kradną duże zbiory danych osobowych poprzez włamanie się do baz danych prowadzonych przez przedsiębiorstwa, serwisy internetowe lub instytucje rządowe. Ponieważ nie można korzystać z wielu dobrodziejstw Internetu bez udostępniania swoich danych, powinniśmy podjąć kroki mające na celu upewnienie się, czy dzielimy się nimi tylko z organizacjami, które znamy i którym ufamy.

W przypadku zakupów online nie podawaj informacji osobowych lub finansowych za pośrednictwem strony internetowej sklepu, dopóki nie upewnisz się, że jego witryna jest bezpieczna (identyfikacja za pomocą wbudowanych mechanizmów w przeglądarce), a połączenie z nią jest szyfrowane (adres URL rozpoczynający się do „https:” gdzie „s” oznacza secure – „bezpieczny”, i najczęściej jest umieszczona dodatkowa ikona kłódki). Pamiętajmy jednak, że sprawdzenie tych parametrów nie jest 100% testem i dowodem na to, że mamy do czynienia z prawdziwym i bezpiecznym miejscem – w niektórych przypadkach scammer może wykazać się dużą inicjatywą i nadać znamiona prawdziwości swojej stronie właśnie przez dodanie tych elementów.

Dobrze zawsze czytać „politykę prywatności” witryny np. http://www.facebook.com/privacy/explanation.php. Dokument ten powinien wyjaśnić, jakie informacje gromadzi dana strona, w jaki sposób są one wykorzystywane i czy udostępnia się je osobom trzecim. Polityka prywatności powinna również informować czy mamy prawo sprawdzić, jakie informacje na nasz temat aktualnie posiada dana witryna i jakie środki bezpieczeństwa są przez nią używane do ich ochrony. Jeśli nie możemy odnaleźć „polityki prywatności” lub jest ona niejasno sformułowana, należy poważnie przemyśleć współpracę z danym serwisem internetowym.

---

Security Awareness
Compendium Bezpieczeństwa
www.securityawareness.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ochrona obiektów

Ochrona obiektów

Autorem artykułu jest mat sat

Wysoki współczynnik zagrożenia wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi bezpieczeństwa. Szczególnie na niebezpieczeństwo narażone są obiekty użyteczności publicznej i budynki rządowe.

Tego typu obiekty łącznie z ambasadami oraz siedzibą prezydenta wymagają zastosowania najlepszych technik zabezpieczających teren. W takim przypadku na standardowym wyposażeniu zabezpieczenia obiektu znajdują się kamery termowizyjne, blokady drogowe, pełna ochrona obwodowa oraz strażniczy personel. Każdy z elementów pełni różne funkcje, jednak przy wspólnym współdziałaniu gwarantują pełne zabezpieczenie terenu oraz obiektu.

Kamery termowizyjne instalowane są w wielu miejscach, tak aby możliwy był podgląd pod każdym kątem na teren, obiekt oraz okolice. Z koeli zaś zadaniem blokad drogowych jest postawienie bariery chroniącej przed wjazdem na teren obiektu niepowołanych gości. Ważne jest aby blokada drogowa szybko reagowała po włączeniu. Instalowana jest ona pod powierzchnią ziemi. W chwili zbliżania się do wjazdu niepowołanego gościa, blokada drogowa wysuwa się z ziemi w kilka sekund, tworząc zaporową barierę.

Istotne jest także aby była ona rzeczywiście blokadą, aniżeli atrapą. Z kolei ochrona obwodowa jest kompleksowym systemem instalowanym na zewnętrznym ogrodzeniu terenu. Instalacja wykrywa niepowołanych intruzów, szybko przesyłając informacje i alarmując w razie przekroczenia wyznaczonych barier. Czynnik ludzki jest potrzebny do stałego monitorowania obiektu i do kompleksowej obsługi wszelkich zainstalowanych systemów. Dodatkowo jest on wyposażony w broń ręczną oraz palną, która może być wykorzystana przy ostateczności podjęcia działań.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

"Profesjonalne" szkolenie ochrony osobistej

"Profesjonalne" szkolenie ochrony osobistej

Autorem artykułu jest Robert Gareth

Ochrona osobista, to jednocześnie przywilej i przekleństwo najmożniejszych tego świata. Postawni panowie, w garniturach i przeciwsłonecznych okularach, smutnie sunący za swoimi pryncypałami, przestali być niezwykłym widokiem przynajmniej w największych miastach Polski.

Dynamiczny rozwój ekonomiczny i gospodarczy naszego kraju, doprowadził do powstania grupy społecznej wybitnie narażonej na niebezpieczeństwa ze względu na posiadany majątek. Wywołało to z kolei zapotrzebowanie na usługi prywatnych strażników. Jak grzyby po deszczu powstają ośrodki szkoleniowe, które przygotowują do pracy przyszłą elitę ochrony.

Ochrona VIP w warunkach działań wojennych”, „Izraelski kurs ochrony VIP w Polsce”, „Kurs VIP przeznaczony dla osób pracujących w zawodzie jak i przyszłych kandydatów bez doświadczenia”, „Jednodniowy kurs ochrony VIP” - tymi i podobnymi sloganami przyciągani są kandydaci na prywatnych „aniołów stróżów”. Niezwykle ważnym argumentem świadczącym o „profesjonalizmie” danego szkolenia jest ilość amunicji do wystrzelania, bo jak każdy wie prawdziwego bodyguarda poznamy po umiejętnościach strzeleckich. Ośrodki szkoleniowe potrafią się szalenie licytować w tym, jedne twierdzą, że zawodowcem zostanie się po wystrzelaniu 150 sztuk amunicji, inne, że po oddaniu 500 strzałów. Do dyspozycji kursantów oddawany jest cały arsenał broni począwszy od broni krótkiej, poprzez pistolety maszynowe, aż po karabinki.

Co w przypadku, gdy podczas realizacji działań zabezpieczających zabraknie amunicji? Prawdziwy zawodowiec poradzi sobie z tym bez trudu. Podczas kursu przeszedł intensywne szkolenie eliminacji napastnika za pomocą gołych rąk lub podręcznych narzędzi. Im brutalniejsze techniki poznał, tym lepiej. Przyszli opiekunowie VIP-ów szkoleni są najczęściej w pełnym zakresie wydłubywania oczu, odgryzania uszu oraz patroszenia za pomocą karty kredytowej, saperki czy ewentualnie noża.

Popularne kursy przygotowują jednak nie tylko w zakresie usunięcia zagrożenia, ale także w ratowaniu życia i zdrowia. Program zajęć obejmuje instruktaż paramedyki, zgodny z najnowszymi metodami wypracowanymi podczas działań bojowych w Iraku oraz Afganistanie. Wszelkie szkolenia tego typu są organizowane pod nadzorem i przeprowadzane przez specjalistów, którzy ze służby w wojsku i policji wynieśli bogate doświadczenie w zakresie ochrony VIP-ów.

Analizując dostępne programy edukacyjne, nasuwa się, delikatnie mówiąc, kilka wątpliwości. Po pierwsze, chyba wszyscy realizują działania ochronne w regionach wysokiego ryzyka, a nad bezpieczeństwem krajowych VIP-ów pracują ci niewyszkoleni. Ciężko inaczej wytłumaczyć brak kursów stworzonych pod kątem przepisów i zagrożeń występujących w Polsce. Organizowane szkolenia przypominają bardziej obozy harcerskie dla dorosłych chłopców niż zajęcia przygotowujące do przyszłej, niezwykle odpowiedzialnej pracy. Każdy prawdziwy mężczyzna chętnie przeżyje taką przygodę gdzie postrzela, potapla się w błocie oraz w kilka godzin pozna tajniki zabijania za pomocą gołych rąk. Natomiast zabawy paintballem przybliżą klimat realnych działań bojowych. Będzie o czym opowiadać kolegom z pracy, a szefowi można się pochwalić ciekawie zatytułowanym certyfikatem. Tylko, dlaczego takie obozy przybierają otoczkę zajęć edukacyjnych, z którymi nie mają nic wspólnego?

Na całym świecie główna wytyczna jest niedopuszczanie do konfrontacji siłowej. Jeśli do tego dochodzi, to znaczy, że ochrona spartaczyła swoją pracę. Mimo tego przeciętnie 80% programu szkoleniowego przeznaczone jest na rozwój umiejętności strzeleckich lub walkę wręcz. W takim razie są to kursy ochrony VIP czy może szkolenia strzeleckie/walki wręcz w taktyce ochrony osób? Należy się zastanowić, do kogo powinny być skierowane tego typu zajęcia. Czy jest sens przygotowywać w dziedzinie tak specjalistycznej jak ochrona VIP, kandydatów bez doświadczenia oraz podstawowej wiedzy w zakresie organizacji i realizacji działań ochronnych? A jeśli w zajęciach biorą udział tylko osoby z właściwymi umiejętnościami zawodowymi, to jaki cel ma trening z podstaw obsługi broni palnej czy walki wręcz? Powyższa sytuacja przypomina troszkę stan uczelni wyższych w Polsce, gdzie masowo są „produkowani” magistrzy. Jednak zdobyta przez nich wiedza jest niepraktyczna i nie pozwala im się odnaleźć na rynku pracy.

Ze świeczką szukać ośrodków, które przygotowują do bezsiłowego rozwiązywania konfliktów, które uczą podstaw psychologii i negocjacji. Deficyt obejmuje także zajęcia z organizacji działań zabezpieczających, analizy zagrożeń i ryzyka, doboru sił i środków do realizacji zlecenia, przygotowania tras przejazdów oraz pobytu poza stałym miejscem zamieszkania VIP-a. Absolwenci popularnych kursów bez trudu opatrzą ranę postrzałową, ale nie poradzą sobie z rannymi podczas kolizji samochodowej, zawału lub nie rozpoznają poważnej reakcji alergicznej.

Najczęściej nauczana taktyka ochrony pochodzi z programów szkoleniowych służb państwowych z lat 90-tych i nie ma żadnego przełożenia na współczesne działania prywatnych zespołów bezpieczeństwa. Obecnie ochrona osobista jest jednym z filarów bezpieczeństwa biznesu, dlatego w równym stopniu chroni przed publiczną kompromitacją jak zamachem na życie oraz zdrowie. W dobie technologii cyfrowej dobry fotograf jest równie niebezpieczny jak snajper, a podłożona pluskwa może sprawić firmie większe straty niż ładunek wybuchowy. Pomimo tego niewiele zespołów ochronnych korzysta z wyposażenia do wykrywania inwigilacji, nie wspominając już nawet o nauce obsługi tego typu sprzętu podczas powszechnych szkoleń. Ochrona komercyjna dysponuje wielokrotnie mniejszym budżetem niż służby państwowe i jest inaczej zorganizowana. Jeśli typowym układem ochronnym jest zespół dwuosobowy, to nie ma celu szkolić w taktyce wieloosobowej, charakterystycznej dla resortów państwowych.

Gdzie w takim przypadku zdobywać właściwą edukację lub szukać odpowiednio przygotowanych do pracy bodyguardów? Pytanie nie jest łatwe, ponieważ wymienione powyżej negatywne praktyki są charakterystyczne dla szkoleń organizowanych na całym świecie. Na pewno informacje o przygotowaniu zajęć przez weteranów służb mundurowych nie świadczą o praktycznej wartości przekazywanej wiedzy. Należy wybrać program szkoleniowy, który przygotuje do realnie wykonywanych zajęć służbowych. Warto sięgnąć w kierunku międzynarodowych organizacji zrzeszających specjalistów ochrony VIP. Te najstarsze i największe jak np.: The International Association of Personal Protection Agents, The International Association of Security Professionals, The British Bodyguard Association organizują własne szkolenia lub promują najlepsze ośrodki szkoleniowe. Natomiast przynależność do tego typu struktur świadczy o wyróżnianiu i wartości jej członków.

---

BODYGUARD

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl